Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

περί bullying


♦️Πολύς λόγος περί κακοποίησης και περί bullying γίνεται. Καμπάνιες για την κακοποίηση των ζώων. Των γυναικών. Των αδυνάμων. Σλόγκαν που χαιδεύουν τα στερεότυπά μας τύπου: #φερσου_αντρίκια;; Seriously??!
Η κακοποίηση είναι για πολλούς, τρόπος ζωής. Αποκτούν υπόσταση. Ισχύ. Αλλά δεν υπολογίζουν ότι όλα αυτά τα αποκτούν επειδή κάποιος τους το επιτρέπει με την αδυναμία του ή το φόβο του να αντισταθεί. Πόσο οξύμορο; Ακόμη και γι'αυτή τους τη συμπεριφορά να έχουν ανάγκη το θύμα τους!;
⭕Μην εστιάζουμε στην κακοποίηση που φαίνεται. Αλλά περισσότερο σε αυτήν που δεν φαίνεται και που κανείς δεν μιλάει για αυτήν. Δεν ειναι μόνο το αίμα, οι μελανιές, ο εκφοβισμός πίσω απο τις κλειστές πόρτες.
●Είναι το ίδιο το μάτι της κοινωνίας που είναι έτοιμο να κρίνει οτιδήποτε δεν γνωρίζει, οτιδήποτε δεν εγκρίνει. • Είναι το γελάκι και η πλακίτσα στη θέα μιας υπέρβαρης γυναίκας. • Είναι στην ερώτηση "με τί ασχολείσαι;" γιατί στην πραγματικότητα θες να μάθεις πόσα βγάζει, για να τον κατατάξεις στο οικονομικό στάτους που εγκρίνεις.
• Είναι στον/στην σύζυγο που δυστυχεί όταν ο/η σύντροφός του περνά καλά χωρίς εκείνον/η. • Είναι στο ζευγάρι που ο ένας βγαζει περισσότερα απ'τον άλλο. • Είναι στο σεξ, που πέρα από έντστικτο, παιχνίδι κατάκτησης και επιβολής είναι μια πράξη παράδοσης, αμοιβαίας απόλαυσης και ένωσης!
⭐Η λίστα δεν έχει τέλος...Και αναρωτιέμαι στην πρώτη μέρα των διακοπών μου: Πόσο τρέφουμε το σκοτάδι μέσα μας; Πόσο νταντεύουμε το κακοποιημένο μας εγώ, αναζητώντας θύμα πιο αδυναμο από εμας, για να ξεφύγουμε από τους τυράννους μας και να γίνουμε εμείς οι τύραννοι άλλων; 
Δεν ειναι ντροπή να ψάχνεις μέσα σου. 
Δεν ειναι ντροπή να παραδέχεσαι ότι υπήρξες αδύναμος.
Δεν ειναι ντροπή να ζητάς βοήθεια. 

Το σκοτάδι παλεύεται και εκτοπίζεται όταν ρίχνεις φως. Ρίχνεις φως σε όσα σε φοβίζουν, τρομάζουν και πονάνε. 



Περί Τέχνης & Θανάτου της Fiona Λαμπρίδη Wolfsohn

Περί Τέχνης και Θανάτου   Έ να από τα πιο σίγουρα γεγονότα της ύπαρξής μας είναι ο θάνατός μας.  Από το πρώτο κλάσμα...