Ποιό είναι "καλό τέλος" και ποιός το κρίνει; Τί καθιστά ένα τέλος, "καλό";
Μέχρι στιγμής πώς μπορείς να πεις ότι έζησες "καλό τέλος" εφόσον τίποτε δεν έχει τελειώσει στην ζωή σου; Τα πάντα ρέουν και συνεχίζουν να συμβαίνουν χωρίς σταματημό και με διαρκείς εναλλαγές;
Είναι παράδοξο δεν νομίζεις;
Το "καλό τέλος" συνεπάγεται δικαιοσύνη;
Δηλαδή ο κάθε χαρακτήρας παίρνει εν τέλει αυτό που του αξίζει;
Για παράδειγμα, γιατί πρέπει να παντρευτούν οπωσδήποτε η βασιλοπούλα με το βασιλόπουλο; Αποκλείεται δηλαδή η βασιλοπούλα να μην παντρευτεί και να μην κάνει παιδάκια αλλά να μείνει στο βασίλειό της, να χαίρεται τα πλούτη της και την δύναμή της, να κάνει ταξίδια με φίλες της και να γράφει μουσική με το λαούτο της;
Γιατί είναι δίκαιο δηλαδή για το βασιλόπουλο να κάνει οικογένεια και να είναι δεινός πολεμιστής και δεν είναι δίκαιο να γυρίσει τον κόσμο ώστε να μεταφέρει τις γνώσεις κι επιστήμες τους βασιλείου του σε νέους τόπους. Να ανακαλύψει εύφορους κάμπους και να καλλιεργεί φράουλες που θα εμπορεύονται οι 7 νάνοι στα 36 βασίλεια; Ή ακόμη καλύτερα να χτίσει ένα υπέροχο κάστρο όπου θα πηγαίνουν όλοι όσοι το επιθυμούν να διδάσκονται την μαγειρική τέχνη και να διοργανώνουν φεστιβάλ μαγειρικής;
Η κοκκινοσκουφίτσα από την άλλη δεν θα μπορούσε να ήταν γνώστρια πολεμικών τεχνών από την γιαγιά της και να είχει έναν τεράστιο σουγιά κρυμένο στην μπότα της και να ξεκάνει τον λύκο προτού φάει τη γιαγιά της, τα τρία γουρουνάκια και όποιον άλλο λυμπίστηκε ποτέ σε παραμύθι; Ή ακόμη πιο ιντριγκαδόρικο...να ήταν φοβερός εραστής και γόης, να τον ερωτευτεί επι τόπου, να παντρευτούν και να κάνουν λυκάκια με κόκκινα σκουφάκια;!Και τώρα, αν είσαι γυναίκα, σαράντα και κάτι, νιώθεις άδεια και ανολοκλήρωτη γιατί δεν πραγματοποιήθηκε το παραμύθι που σου "φύτεψαν" για όνειρο.
Υπάρχει όμως και η δική σου εκδοχή. Αυτή που κανείς δεν φαντάστηκε και δεν ονειρεύτηκε ποτέ για σένα. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα, ποιό είναι το δικό σου παραμύθι!
THE END
